კანონი ბ 2

• კანონნი:
• 1
• 2
• 3
• 4
• 5
• 6
• 7
• 8
• 9
• 10
• 11
• 12
• 13
• 14
• 15
• 16
• 17
• 18
• 19
• 20
• | ფსალმუნი:
• 151

• ფსალმუნნი:
• 9
• 10
• 11
• 12
• 13
• 14
• 15
• 16

ფსალმუნი იგ 13
დასასრულსა, ფსალმუნი დავითისი

1. თქუა უგუნურმან გულსა შინა თჳსსა: არა არს ღმერთი. განირყუნნეს და ბილწ იქმნნეს იგინი უშჯულოებითა; არავინ არს, რომელმანმცა ქმნა სიტკბოებაჲ.
2. უფალმან ზეცით მოხედნა ყოველთა ზედა ძეთა კაცთასა ხილვად, იყოს თუ ვინმე გულისჴმისმყოფელ, ანუ გამომეძიებელ ღმრთისა.
3. ყოველთავე მიაქციეს ერთბამად და უჴმარ იქმნნეს, არავინ არს, რომელმანმცა ქმნა სიტკბოებაჲ, არავინ არს მიერთადმდე.
4. არა გულისჴმა-ყონ ყოველთა, რომელნი იქმან უშჯულოებასა, რომელნი შესჭამენ ერსა ჩემსა საჭმლებრ პურებრ, უფალსა არა ხადეს.
5. მუნ შეეშინა შიში, სადა არა იყო შიში, რამეთუ ღმერთი არს თესლთა შორის მართალთასა.
6. ზრახვასა გლახაკისასა არცხუენთ, ხოლო უფალი სასო მისსა არს.
7. ვინ მოსცეს სიონით ცხორებაჲ ისრაელსა? რაჟამს მოაქციოს უფალმან ტყუჱ ერისა თჳსისაჲ, იხარებდეს იაკობ და იშუებდეს ისრაელი.

• ფსალმუნნი:
• 9
• 10
• 11
• 12
• 13
• 14
• 15
• 16

• კანონნი:
• 1
• 2
• 3
• 4
• 5
• 6
• 7
• 8
• 9
• 10
• 11
• 12
• 13
• 14
• 15
• 16
• 17
• 18
• 19
• 20
• | ფსალმუნი:
• 151